สถานที่ท่องเที่ยว

                                                             

                                              อุทยานแห่งชาติแม่ยม

อุทยานแห่งชาติแม่ยม

      อุทยานแห่งชาติแม่ยม มีพื้นที่ครอบคลุมอยู่ในท้องที่ของอำเภอสอง จังหวัดแพร่ และอำเภองาว จังหวัดลำปาง มีพื้นที่ทั้งสิ้น 284,218 ไร่ ประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2529 ลักษณะภูมิประเทศเป็นเทือกเขาสูงสองฝั่งแม่น้ำยม พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าเบญจพรรณ

สถานที่น่าสนใจภายในอุทยานฯ ได้แก่

ดงสักงาม ห่างจากที่ทำการอุทยานฯ ประมาณ 6 กิโลเมตร ต้องใช้การเดินเท้าเท่านั้น ลักษณะเป็นกลุ่มของดงไม้สักทองที่ขึ้นอยู่อย่างหนาแน่นกว่า 20,000 ไร่ ตามริมฝั่งแม่น้ำยม ในเขตป่าสงวนแห่งชาติแม่ปุง-แม่เป้า ไม้สักที่ขึ้นอยู่นี้มีขนาดสูงใหญ่ ช่วงเดือนกรกฎาคม-สิงหาคม จะมีดอกสักสีเหลืองอร่ามบานอยู่ทั่วบริเวณดูร่มรื่น

จุดชมวิวเหมืองแร่แบไรต์เก่า อยู่ห่างจากที่ทำการอุทยานฯ ประมาณ 9 กิโลเมตร เป็นจุดชมวิวทิวทัศน์ ชมความงามของป่าดงสักงามทางทิศตะวันตก และสามารถชมได้ทั้งพระอาทิตย์ขึ้นและตก ในฤดูหนาวจะมองเห็นทะเลหมอกจากบริเวณนี้ได้ด้วยบริเวณจุดชมวิวนี้เคยเป็นเหมืองแร่แบไรต์เก่าอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 500 เมตร

แก่งเสือเต้น อยู่หน้าที่ทำการอุทยานฯเป็นเกาะแก่งธรรมชาติในแม่น้ำยมมีความยาวประมาณ 2 กิโลเมตร ชื่อของแก่งเสือเต้นนี้มีความเป็นมาจากลักษณะธรรมชาติของหินก้อนหนึ่งในแก่งนี้ ซึ่งมีลักษณะรอยเท้าเสือปรากฏอยู่ บริเวณแก่งเสือเต้นมีหาดทรายอยู่ทั่วไป เหมาะแก่การกางเต็นท์เพื่อสัมผัสธรรมชาติที่งดงาม โดยนักท่องเที่ยวจะต้องนำเต็นท์มาเอง เสียค่าพื้นที่คนละ 50 บาท/คืน

และที่แก่งเสือเต้นนี้มีกิจกรรมที่น่าสนใจได้แก่ การล่องแก่ง จัดในราวเดือนตุลาคม-มกราคม (นักท่องเที่ยวจะต้องนำอุปกรณ์การล่องแก่งมาเอง)สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ศูนย์ข่าวอุทยานจังหวัดแพร่ โทร.(054)522097

                                         (https://www.youtube.com/watch?v=T9ZbflaRj7c)

วิวสวยแม่น้ำยม การเดินทางจากที่ทำการอุทยานไปที่หล่มด้ง จะต้องข้ามสะพานแม่น้ำยม ระยะทางจนถึงทางแยกขึ้นหล่มด้งประมาณ 4 กิโลเมตร ช่วงเวลาเย็นๆ วิวจากบนสะพานที่มองเห็นแม่น้ำที่ขุนเขากว้างไกลเป็นวิวที่สวยมากทีเดียว ถนนในอุทยานมีรถผ่านไปผ่านมา แต่ไม่มากนักพอที่จะจอดเก็บภาพกลางสะพานได้ 

(http://www.clubversysthailand.com/cvt-(travel-activity)/4-5-6-2556)

หล่มด้ง อยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติแม่ปุง-แม่เป้า ห่างจากที่ทำการอุทยานฯ ประมาณ 10 กิโลเมตร เป็นแอ่งน้ำธรรมชาติขนาดใหญ่ เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 120 เมตร อยู่บนยอดเขาสูง มีน้ำตลอดปี เป็นแหล่งน้ำสำหรับสัตว์ป่าในบริเวณนั้น มีลักษณะที่แปลก คือ ไม่มีต้นกำเนิดของแหล่งน้ำ และน้ำในบึงก็ไม่เคยเพิ่ม หรือลดลง สันนิษฐานว่าน่าจะเกิดจากการสะสมของน้ำฝนหรือน้ำซับและบริเวณใกล้เคียงกันมีดงต้นตะแบก มีลานสำหรับกางเต็นท์มีจุดชมทิวทัศน์ป่าสักที่งดงาม และชมพระอาทิตย์ขึ้น-ตก

  ช่วงฤดูที่เหมาะสมจะมาท่องเที่ยวที่อุทยานแห่งชาติแม่ยม เริ่มตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน-เดือนพฤษภาคม ทั้งนี้เนื่องจากในช่วงฤดูฝน เป็นช่วงน้ำหลากในแม่น้ำยม และทางคมนาคมไม่สะดวก ทางอุทยานฯ ได้จัดเตรียมสถานที่กางเต็นท์สำหรับผู้ที่นำเต็นท์ไปเองและมีเรือนแพของเอกชนในแม่น้ำยมไว้บริการ สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ อุทยานแห่งชาติ แม่ยม ตู้ ปณ. 4 อำเภอสอง จังหวัดแพร่ 54000

เส้นทางสู่หล่มด้ง ขับมากำลังเพลินๆ จากสะพานข้ามแม่น้ำยม ไม่กี่นาทีเห็นป้ายทางแยกชี้เข้าหล่มด้งให้เลี้ยวขวา จากสามแยกเข้าไปประมาณ 6 กิโลเมตร ก็เลี้ยวเข้ามาตามปกติ ไม่นึกว่าเส้นทางมันจะไม่ค่อยปกติ ถนนมี 2 เลน สวนกันได้ ดูจากเส้นสีเหลืองกลางถนน แต่ต้นไม้ใบหญ้า 2 ข้างทางมันรุกล้ำเข้ามาในถนนเยอะมากๆ เรียกว่าเหลือช่องว่างแค่พอรถวิ่งเข้าไปได้คันเดียว เสียงใบไม้รูดตามข้างรถเป็นระยะๆ เส้นทางขึ้นเขาไม่สูงมากนักแต่ก็มีทางโค้งใช่เล่นเลยทีเดียว ขับไปๆ ก็เหมือนเล่นเกม ทางแคบๆ พอดีรถแล้วต้องโค้งให้ทันด้วย จังหวะขึ้นเนินก็ชัน จังหวะรถลงเขาก็สนุก เรียกว่าต้องหมุนพวงมาลัยให้ทันก็พอ 6 กิโลเมตร ก็ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ มาถึงหน้าผาสีแดงๆ มีป้ายบอกว่าเป็นจุดชมวิวให้เดินขึ้นผาไป มีลานจอดรถอยู่ใกล้ๆ หน้าผา แต่พอดีว่าจะต้องขับเข้าไปที่หล่มด้งก่อนเพื่อบอกเจ้าหน้าที่ว่าเราจะมาค้างแรมบนนี้ เพราะความจริงแล้วมันไม่ใช่ที่ที่นักท่องเที่ยวจะมาค้างมากเท่าไหร่ ปกติลานกางเต็นท์ของอุทยานแห่งชาติแม่ยมอยู่ที่ริมแม่น้ำตรงแก่งเสือเต้น

ที่หล่มด้งมีบ้านพักเจ้าหน้าที่หลังเดียว ใหญ่พอสมควรเจ้าหน้าที่ประจำอยู่บนนี้ประมาณ 10 นาย เราจะเห็นแค่ 2 นาย ส่วนที่เหลือออกลาดตระเวนตามแนวป่า เป็นระยะทางหลายสิบกิโลเมตร เป็นกิจวัตรประจำวันของเจ้าหน้าที่อุทยาน ที่น่าชื่นชมมาก บริเวณที่เราจะกางเต็นท์ ตรงหน้าบ้านเจ้าหน้าที่นี่แหละ มีห้องน้ำ 3 ห้อง มีลานคอนกรีตกว้างๆ เป็นลานจอดรถ แต่ปกติแล้วนักท่องเที่ยวน้อยมากนอกเหนือจากการทัศนศึกษาประจำปีของนักเรียน

 (ดูจากถนนตรงทางเข้าที่หญ้ามันบุกถนนเข้ามาจนเหลือแค่ช่องว่างให้รถวิ่งก็น่าจะเดาได้ว่า รถมาถนนสายนี้ไม่เคยได้สวนกันเลย)

  คำว่าหล่มด้ง ก็หมายถึงแอ่งน้ำที่อยู่บนยอดเขา เชื่อว่าเกิดจากการยุบตัวของดิน แอ่งน้ำบนยอดเขาก็เลยกลายเป็นสิ่งประหลาดที่หาดูยากอีกอย่างหนึ่ง ในหล่มด้งจะมีไข่ผำ เป็นพืชชนิดหนึ่งมีลักษณะเป็นเม็ดกลมเล็กๆ สีเขียว หรืออาจจะเรียกกันว่าไข่แหน ไข่ผำมีแทบทุกภาคของประเทศไทย ทางภาคเหนือ เรียกว่า ผำ ทางภาคกลางเรียกว่า ไข่น้ำ ส่วนภาคอีสานเรียกไข่ผำ เป็นพืชที่ลอยอยู่บนผิวน้ำเป็นกลุ่มล้วนๆ หรือลอยปนกับแหน จากการศึกษาพบว่า ไข่ผำ เป็นพืชน้ำ คล้ายตะไคร้น้ำ แต่มีรูปร่างเป็นเม็ดกลมเล็กมาก เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 0.1-0.2 มิลลิเมตร ลอยอยู่เป็นแพเขียว เกิดในธรรมชาติที่เป็นน้ำใส นิ่ง เช่นหนองน้ำและบึงเป็นต้น ไข่ผำจะพบมากในฤดูฝน สามารถนำมากินได้ มีวางขายในตลาดตามต่างจังหวัด

ความประหลาดของหล่มด้ง นอกจากการเป็นแอ่งที่ยุบตัวลงบนยอดเขาแล้ว น้ำในหล่มด้ง ก็ไม่เคยเปลี่ยนระดับเลย ไม่ว่าจะฤดูฝนหรือฤดูแล้ง หมายความว่า น้ำไม่เพิ่ม ไม่ลดลง คงระดับเท่าเดิมตลอดทั้งปี

(อ้างอิงจากhttp://www.touronthai.com/%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%A2%E0%B8%A1-11000033.html)